- در ضمن دعایی که از امام سجاد علیه السلام وارد شده ، چنین میخوانیم : « وَ أُخْلِصُ لَکَ دُعَائِی تَعَرُّضاً لِلْإِجَابَةِ وَ أَقْهَرُ نَفْسِی عَلَى طَاعَتِکَ رَجَاءً لِلْإِثَابَهِ» : «خدایا من خالصانه در پیشگاه تو دعا میکنم تا در معرض اجابت قرار گیرد ، و نَفْسَم را به اطاعت از تو وا میدارم به امید اینکه به ثواب و پاداش تو نائل شود » (1)
- نخستین چیزی که در این نیایش مورد نظر است ؛ دعای خالصانه در پیشگاه خداوند است ، دعایی که فقط خدا را در آن در نظر داشته و از صمیم قلب و حالت تضرّع و نیاز از انسان صادر شود و صِرفِ لقلقهی زبان نباشد ، در اینصورت است که چنین دعایی در معرض اجابت و پذیرش الهی قرار میگیرد .
- دومین نکته در این نیایش ، وا داشتن نَفْس به اطاعت و بندگی ِ خداوند است ، این در خواست از آنجا ناشی میشود که در وجود برخی از انسانها گاه میلی به اطاعت از دستورات خداوند وجود ندارد و چنین فردی بر اثر خواستههای نفسانی و یا عافیت طلبی از انجام تکالیف الهی شانه خالی میکند در اینجا هست که انسان تلاش میکند با ارادهای قوی خود را به اطاعت از دستورات الهی وا دارد ، نمونهی آن را میتوان در برخاستن از خواب برای نماز صبح و یا روزه گرفتن در ماه مبارک رمضان در برخی از افراد مشاهده نمود .
بازدید : 58
دوشنبه 7 ارديبهشت 1399 زمان : 18:21